Isis + Oxbow

Η βραδιά της πέμπτης ήταν κόλαση, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ζέστη σχεδόν λιποθυμική σε ένα An ασφυκτικά τιγκαρισμένο. Αυτό που ακολούθησε όμως τα αποζημίωσε όλα. Οι Oxbow ήταν καταιγιστικοί, με έναν Robinson να τα δίνει (και να τα βγάζει) όλα πάνω στην σκηνή. Από την στιγμή που έμεινε μόνο με το βρακί και την φανέλα δεν σταμάτησε να χτυπιέται και να ουρλιάζει. Ήμασταν πολύ τυχεροί τελικά που δεν πέσαμε πάνω σε ακουστικό σετ που συνηθίζουν να κάνουν στην Ευρωπαϊκή τους περιοδεία και είδαμε αυτήν την εκρηκτική εμφάνιση. Για τους τύπους που πήραν σειρά δεν μπορώ να πω και πολλά. Εκτιμώ αφάνταστα τoν καλλιτέχνη Aaron Turner σε ότι και αν κάνει. Ένα δεμένο σύνολο από την αρχή μέχρι και το τέλος, ένας οδοστρωτήρας που τα γκρέμισε όλα στο πέρασμα του. Μου απέδειξαν και με την βούλα πλέον ότι είναι τα καλύτερα παιδιά των Neurosis. Φοβερό το σετ που διάλεξαν, με τα καλύτερα κομμάτια των τριών τελευταίων δίσκων τους.