Desert Love For Lonely Graves

Το blog έχει βγάλει αράχνες, η λίστα με τις αγαπημένες κυκλοφορίες του 2012 δε βλέπω να έρχεται, τουλάχιστον σε πολλαπλά ποστ, το πιθανότερο είναι να ρίξω ένα και καλό, ούτε λόγια, ούτε εικόνες, ούτε τίποτα, σαπίλα...Η καλή μουσική ξεκίνησε να διακινείται για το 2013 από τον πρώτο κιόλας μήνα, χρόνος και διάθεση να υπήρχε να την ακούσουμε καλά θα ήταν, απόγνωση....Σε δαύτα τα πιτσιρίκια όμως από την γειτονική Ιταλία είπα πως θα σταθώ από την αρχή και θα τους αφιερώσω μερικές αράδες. Αρχικά με τράβηξε ο τίτλος του δίσκου και το εξώφυλλο, μαυρίλα....και στη συνέχεια οι πρώτες νότες που έβαλα ν' ακούσω. Σχεδόν τελειώνω με την πρώτη ολοκληρωμένη ακρόαση του, είπαμε μ' αρέσει να γράφω πάνω στον ενθουσιασμό κι ας είναι η κρίση μου βιαστική. Τους γουστάρω πολύ το λοιπόν τους Weird., μπορεί να μετράνε κάνα δύο χρόνια στο κουρμπέτι αλλά το ντεμπούτο τους με κέρδισε. Σωστές αναλογίες reverb, μελαγχολικών φωνητικών, απαραίτητων ξεσπασμάτων. Lo fi, noise, newgaze, ένα ζεστό, γνώριμο χαρμάνι που παίζει με το μυαλό σου και το γεμίζει με μεθυστικές μελωδίες, ικανές να σε συντροφεύουν για καιρό.