στιγμές εσωτερικής αναζήτησης στην Knot Gallery

Μήνυμα από την elafini για το ακουστικό σετ του Matt Elliott στην Knot Gallery, το σκέφτεσαι; Φυσικά και όχι. Κουρασμένος από την δουλειά, άυπνος, δεν το χάνεις το γεγονός. Δεύτερη έκπληξη  οι νότες από τον Αλέξανδρο Βούλγαρη που άρχισαν να ακούγονται γύρω στις εννέα όσο ήμουν στην είσοδο και περίμενα την elafini. Μ' ένα σμπάρο δύο τρυγόνια. Το κουστουμάκι το έχεις ακούσει ε; Δεν μπορεί. Ε λοιπόν το κουστουμάκι όσο το ακούς και δίνεις βάση στους στίχους σου γαμάει την ψυχή, στην μαυρίζει, στην κομματιάζει. Φαντάσου λοιπόν όλο αυτό τον αντίκτυπο όταν τα λόγια του Αλέξανδρου ακούγονται πιο βαρύγδουπα διότι συνοδεύονται μοναχά από ένα πιάνο. Φοβερή η εμφάνιση του, απίστευτη απόδοση, διάχυτα συναισθήματα στο υπόγειο.

Τα σαράντα και κάτι λεπτά του Synch δεν ήταν αρκετά. Ήθελα να τον ξαναδώ άμεσα, δεν το περίμενα βέβαια τόσο άμεσα, αλλά τυχερά είναι αυτά. Αν δεν το έχεις καταλάβει κιόλας από τα τραγούδια του το καταλαβαίνεις από τους μικρούς διαλόγους ή μονολόγους ανάμεσα στα τραγούδια του. Σπουδαίος καλλιτέχνης αλλά πάνω απ' όλα απλός και ειλικρινής άνθρωπος. Καιρό είχα να βρεθώ ανάμεσα σε τόσο σιωπηλό κοινό, ούτε στην εκκλησία τέτοιο πράγμα, μπράβο. Μόνο η κιθάρα και μπάσα φωνή του Matt κυριαρχούσαν στον χώρο. Επιβλητικός, ακόμη και χωρίς τις πεταλιέρες του, τελικά δεν τις χρειάζεται. Μας διάλυσε κυριολεκτικά.

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ