I'll be there yes I'll be there every night your eyes dream, dream dream my lonely one!

65daysofstatic - Efterklang - The Black Heart Procession - Neurosis - Woven Hand, αυτά είναι τα πέντε πλέον αγαπημένα μου ονόματα όλων των εποχών, το καθένα για τον λόγο του. Οι τέσσερις έχουν αποδείξει όλα αυτά που έχω χτίσει στο μυαλό μου για δαύτους και ζωντανά (για τους Neurosis θα χρειαστεί ένα ταξιδάκι στο εξωτερικό, ψήνεται κανείς για ATP τον Δεκέμβρη;)

Τελευταίο σοκ ήταν η εμφάνιση ή για να είμαι ακριβής οι εμφανίσεις των The Black Heart Procession στο Rodeo. Δύο αξέχαστες νύχτες, δύο εμπειρίες μοναδικές, δύο ταξίδια στον κόσμο του Pall Jenkins και του Tobias Nathaniel (μαζί και των δύο φίλων τους που τους συνόδευαν σε τύμπανα και μπάσο. Τι και αν το playlist τις δύο βραδιές ήταν σχεδόν πανομοιότυπο, τι και αν ξεκίνησαν και τις δύο μέρες λίγο μετά τις 23:30, τι και αν ο χώρος δεν παλεύεται, αυτά ήταν πολύ μικρά γι' αυτό που ακολούθησε.

Δεν υπάρχει άλλος εκεί έξω που μπορεί με δύο στιχάκια του να σε διαλύσει τόσο πολύ, δεν υπάρχει άλλος εκεί έξω που να μπορεί να βάζει τόσο συναίσθημα σε φωνή και μουσική και να σε αφήνει με ανοιχτό το στόμα. Στο The Waiter παραλίγο να με πάρουν τα κλάματα, δεν μπορεί λέω, κρατήσου. Μοναδικές στιγμές, ανατριχίλα, συγκίνηση.

in a cabin out where it's cold 

there's a waiter serving time 

he remembers she said

"I'll be there yes I'll be there 

someday when the snow thaws" 

so he stands watching the snow fall

in his hand a clock on a platter 

he remembers she said 

"I'll be there yes I'll be there

every night your eyes dream" 

"dream dream my lonely one"

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ