Endalaus

Ο Ólafur Arnalds γίνεται σιγά σιγά ο νέος Jóhann Jóhannsson. Όπως έχω ξαναπεί η Ισλανδία βγάζει τεράστιους μουσικούς. Ο Ólafur μαζί με τους Peter Broderick, Nils Frahm, Library Tapes,  Konntinent,  Eluvium,  Rafael Anton Irisarri, Ben Woods,  Greg Haines, Rudi Arapahoe και όσους ξεχνάω, αποτελούν την δύναμη της νεοκλασικής μουσικής. Αυτοί και μερικά ακόμη ονόματα του σύγχρονου post rock κατά την δική μου άποψη θα έπρεπε να παρουσιάζονται στα μουσικά μέγαρα ανά τον κόσμο. Γιατί μπορώ να σκεφτώ αρκετούς παλιούς κλασικούς που θα θαύμαζαν την μουσική που παρουσιάζει ο Ólafur Arnalds στο ''..and they have escaped the weight of darkness''. Συνθέσεις που στηρίζονται στο αγαπημένο μουσικό όργανο του Ólafur, το πιάνο, και φυσικά τα έγχορδα. Υπνωτικές, μελαγχολικές, κυκλοθυμικές, ταξιδιάρικες, έντονες, υποτονικές, συναισθηματικές, μπορείς να βρεις χίλιες δυο λέξεις για να περιγράψεις τις μελωδίες του νέου του δίσκου. Σίγουρα δεν θα τις χαρακτηρίσεις αδιάφορες ή ανούσιες. Το ''..and they have escaped the weight of darkness'' και τα extra τραγούδια στο Endalaus αποτελούν ένα άρτιο δείγμα σύγχρονής κλασικής μουσικής, θα σου πρότεινα να μην τα προσπεράσεις με τίποτα...