talking about Kollaps Tradixionales and Vexations

Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από την πρώτη κυκλοφορία των The Silver Mt. Zion (ή The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band ή The Silver Mt. Zion Memorial Orchestra & Tra-La-La Band with Choir ή Thee Silver Mountain Reveries). Δέκα αποδοτικά χρόνια με έξι δίσκους και ένα ep. Δεν θυμάμαι να έχω ακούσει κακό δίσκο από την παρέα του Menuck (εδώ που τα λέμε δεν έχω ακούσει ούτε ένα τραγούδι ποιοτικά μέτριο). Η εξέλιξη του συγκροτήματος τεράστια, αφού ξεκίνησε ουσιαστικά σαν τρίο και τώρα είναι πλέον μια κολεκτίβα μουσικών. Χαρακτηρισμένοι (κακώς) ως post rock συγκρότημα έκαναν τα πρώτα βήματα τους στην σκιά των Godspeed. Μετά την απόφαση όμως των τελευταίων να κάνουν ένα ''διάλειμμα'' από την δημιουργία μουσικής οι SMZ είναι η ψυχή της Constellation. Άκρως λυρική, υπέρμετρα συναισθηματική και κυρίως ειλικρινής είναι η avant garde-experimental rock μουσική των SMZ. Ειδικά στις ζωντανές εμφανίσεις τους το όλο θέμα παίρνει μια μυσταγωγική επέκταση. Το Kollaps Tradixionales είναι ακριβώς αυτό που μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια οι Zion, απόκρυφες ιστορίες, ειπωμένες με τα ανορθόδοξα (για πολλούς ενοχλητικά, όχι για μένα) φωνητικά του Menuck υπό την συνοδεία έγχορδου οργίου και βασανιστικών τυμπανοκρουσιών. Το αποτέλεσμα είναι για ακόμη μια φορά έντονο, εντυπωσιακό και γνήσιο.

Ήταν ιανουάριος του 2008 (βλέπε εδώ) όταν έπεσα πάνω στον δίσκο του Constantin Gropper, τον οποίο κατέβασα γιατί με τράβηξε το εξώφυλλο και ο τίτλος. Από τότε ο Gropper έχει κάνει ιδιαίτερη αίσθηση στην Ευρωπαϊκή μουσική σκηνή και έχει γυρίσει τις περισσότερες χώρες της ηπείρου μας τα τελευταία δύο χρόνια. Εγώ έχω αγοράσει ότι έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα και έχω κάνει και ένα ταξίδι αστραπή στην αγγλία για να τον θαυμάσω τριάντα λεπτά ως support στους Calexico. Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος του, με τίτλο Vexations (η limited edition έχει φτάσει και στην ελλάδα, με 19 ευρουλίνια στο γνωστό μέρος που έχει παζάρι δίσκων, στο Μ). Δυστυχώς οι κριτικές που έχει λάβει μέχρι σήμερα το Vexations είναι ανάμεικτες. Είτε θα γράφουν τα καλύτερα είτε τα χειρότερα. Μπορεί βέβαια το Vexations να υστερεί λιγάκι σε κάποια σημεία σε σχέση με το Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon αλλά κατά την δικιά μου άποψη αυτό δεν το κάνει άσχημο άλμπουμ. Σίγουρα λείπουν τραγούδια όπως If This Hat Is Missing I Have Gone Hunting, Born Slippy (Nuxx), Witches! Witches! Rest Now in the Fire, αλλά τα είχαμε πει από την αρχή, λιγότερες κιθάρες, περισσότερο ώριμες συνθέσεις, μικρή αλλαγή ρότας για τον Gropper. Για μένα όλα αυτά αποτελούν σωστές κινήσεις, καί όσο αγάπησα τα παραπάνω τραγούδια σίγουρα άλλο τόσο λατρεύω τα 5 Steps 7 Swords, We Are Free, Aureate, A Burial At Sea. Αν δε, μιλήσω και για το δεύτερο δισκάκι με τις διασκευές και τα τραγούδια από τα φιλμ, τότε δεν μπορώ παρά να πω ότι ο δεύτερος δίσκος των Get Well Soon είναι ένα κλικ καλύτερος από τον πρώτο.