gamw to badminton mou mesa gamw

Την παρασκευή κατάλαβα ότι έχω πάρα πολύ υπομονή, μα πάρα πολύ. Αλλιώς δεν εξηγείται πως περίμενα 75 λεπτά στο ταμείο για να δω αν θα είμαι μέσα στους 10 που θα παίρναμε τις ακυρωμένες προσκλήσεις (από τους 100 που δεν είχαμε εισιτήριο). Γιατί βλέπεις αυτό δεν ήταν ανοιχτή συναυλία, μάλλον κάποιος έκανε πάρτι και είχε μοιράσει προσκλήσεις, το μισό badminton γέμισε με τζαμπατζήδες. Αφού λοιπόν ακούστηκαν τα Controlling Crowed, Bullets και μάλλον Words on Signs, φώναξαν ότι θα μπουν μέσα δέκα με δώδεκα άτομα και άρχισε το σπρώξιμο. Ποιος είναι μόνος ρώτησε μια καλή κυρία, σήκωσα το χέρι μου και τσίμπησα το μαγικό χαρτάκι, όχι τζάμπα, μην είσαι τρελός, 45 ευρωπουλάκια για μια θέση λίγο πιο πίσω από το κέντρο. Στο τέλος από ότι κατάλαβα μπήκαν όλοι, μιας και είχε αρκετούς όρθιους, απλά κάνανε την πλάκα τους, μας ανάγκασαν να χάσουμε 20 λεπτά από τη συναυλία και όλα καλά. Anywayzzzz. Στα του κονσέρτου. Πρώτη φορά ο zeugolator στους Archive, όχι ότι το είχα και μεγάλο καημό, αλλά....Το πρώτο μέρος, λογικό και προβλέψιμο, αφιερώθηκε στο νέο τους άλμπουμ, το οποίο ακούστηκε σχεδόν ολόκληρο. Καλή απόδοση των τραγουδιών, με ένταση, χωρίς να ξεφεύγουν ιδιαίτερα από τις εκτελέσεις τους δίσκου. Ο ράπερ τους ακολούθησε οπότε όλες οι ρίμες ακούστηκαν ζωντανά, μόνο τα γυναικεία φωνητικά αντικαταστάθηκαν, ευτυχώς όχι από απλά samples, αλλά από ένα βίντεο στο οποίο η Maria Q μας τραγουδούσε. Ξέρουν ότι οι έλληνες τους γουστάρουν τρελά οπότε δεν μπορούσαν να μην παίξουν τα κλασικά, numb, again, lights και κάποια από τα δύο πρώτα άλμπουμ τα οποία δεν κατέχω πλήρως ώστε να κοτσάρω τίτλους. Το Fuck U όχι, δεν το παίξανε, και ας το ζητούσε ο κόσμος. Γύρω στα 100 λεπτά κράτησε η εμφάνιση τους, μια εμφάνιση αξιοπρεπή και μετρημένη.

Περισσότερες φωτογραφίες εδώ.

Υ.Γ Το νέο της ημέρας βέβαια είναι ότι εχθές διέρρευσε ο δίσκος της χρονιάς, οπότε αφήστε τους Archive, βρείτε το Six και καλή τύχη.