Άλλοι σχεδίαζαν ταξίδια για την αθήνα το προηγούμενο σαββατοκύριακο αλλά εγώ πιστός στο πρόγραμμα μου ετοίμαζα ταξίδι για θεσσαλονίκη. Δεν λέω τις περισσότερες συναυλίες της ζωής μου τις έχω δει ολομόναχος, και έχω περάσει και φανταστικά. Αλλά η ευκαιρία να βρίσκομαι σε μία συναυλία περιτριγυρισμένος από φιλικά πρόσωπα δεν υπήρχε περίπτωση να πάει χαμένη. Τους Crippled Black Phoenix τους είχα δει και την πρώτη φορά που ήρθαν ελλάδα οπότε δεν ανυπομονούσα να τους ξανασυναντήσω, η αγωνία μου ήταν για τους Maybeshewill, τα πνευματικά παιδιά των 65dos. Ήταν εννιάμιση θαρρώ και είχαμε μαζευτεί περίπου 150 άτομα όταν ξεμύτισαν οι Maybeshewill στην σκηνή, τετράδα, χωρίς γκομενάκι πλέον, και πλήκτρα δυστυχώς στο playback. Τα τραγούδια που θα διάλεγαν τα ψηλοπερίμενα, πρώτη φορά σε μία χώρα δεν υπάρχει περίπτωση να μην παίξεις τους δυναμίτες σου. Co-conspirators, Not for want of trying, He films the clouds pt. 2, Seraphim & cherubim,The Paris Hilton sex tape ήταν όλα εκεί. Ιδανικές οι εκτελέσεις τους, μας οδήγησαν σε ασταμάτητο headbanging (αγαπητέ saunterer κρίμα που δεν ήρθες εκεί μπροστά, να γνωριστούμε, να ρίξουμε καμιά κεφαλιά, και που ξέρεις, μπορεί και να ξεχνούσες τους άλλους αντιγραφείς των 65dos, τους αγαπημένους σου Long Distance Calling). Για την εμφάνιση των C.B.P δεν χρειάζεται να πω και πολλά, superband είναι σούπερ πράγματα μας παραδίδουν. Φέτος με το διπλό "The Resurrectionists" & "Night Raider" κατάφεραν να συγκριθούν με τα μεγαθήρια, βλέπε Pink Floyd, αν ακούσεις τα δύο δισκάκια θα καταλάβεις ότι αυτή η σύγκριση δεν έγινε άδικα. Ο Justin Greaves και η παρέα του μας πιάσανε από τα μαλλιά και για δύο ώρες μας στροβίλιζαν ασταμάτητα, χωρίς περιθώρια να πάρουμε ανάσα, χωρίς να καταλάβουμε τι μας οδήγησε σε αυτήν την μεθυστική δίνη και τι μας έβγαλε έξω από δαύτη.
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ
Περισσότερες φωτογραφίες εδώ
Σχόλια