I am very happy So please hit me I am very happy So please hurt me

Ήταν διαφορετική η συναυλία του Antony. Διαφορετική από την πρώτη του φορά στην Ελλάδα. Τώρα ποια είναι φίρμα, τώρα μπορεί να ζητά συμφωνικές ορχήστρες, τώρα μπορεί να παίζει σε μεγάλα θέατρα, τώρα έχει το πάνω χέρι, και φυσικά δικαιολογημένα. Αν δεν είναι ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης είναι σίγουρα ένας από τους αγαπημένους μου. Πάντως σίγουρα είναι αυτός με την πιο εντυπωσιακή φωνή. Είναι μεγάλος ο Antony. Μπορεί να σε γονατίσει με δύο τρεις στίχους που θα ξεστομίσει, και ας μην σε εκφράζουν οι ιστορίες του. Δεν στάθηκε μόνο στα τραγούδια του τελευταίου του δίσκου, τίμησε και παλιές επιτυχίες του. Αφού έπαιξε και το crippled and the starfish εμένα με ικανοποίησε πλήρως. Συγκινητικός, εντυπωσιακός, επιβλητικός, ειλικρινής, ευαίσθητος. Το θέατρο δεν ήταν τελείως γεμάτο αλλά ένα 90% των θέσεων πρέπει να ήταν καλυμμένο. Φυσικά δεν πρέπει να ξεχάσουμε να δώσουμε τα συγχαρητήριά μας στην συμφωνική, μοναδική απόδοση των τραγουδιών, νομίζω πως και ο ίδιος ο Antony πρέπει να έμεινε απόλυτα ευχαριστημένος.

Περισσότερες φωτογραφίες (ελάχιστες γιατί υπήρχε η αστυνομία της ψηφιακής) εδώ

Δύο από τα λίγα βίντεο παρακάτω


Cripple And The Starfish


Rapture