Πως να ξεχάσω τις ανατριχίλες και το κοπάνημα που έριξα την περίοδο που άκουγα τα Delmar, Ciudad de Brahman και Corsario Negro; Αγνό, παρθένο, βίαιο stoner rock. Πως να ξεχάσω την εμφάνιση του Sergio και της παρέας του στο An (και ας λένε οι περισσότεροι ότι την πρώτη φορά παίξανε χίλιες φορές καλύτερα). Και μπορεί βέβαια αργότερα εγώ να χάθηκα μέσα στον πειραματισμό και την ψυχεδέλεια των Toba Trance και Munchen Sessions, αλλά το σίγουρα είναι ότι οι Los Natas δεν χάθηκαν ούτε λεπτό. Απολαμβάνω τώρα το El nuevo orden de la libertad, τον δίσκο που κυκλοφόρησαν οι αξιαγάπητοι Αργεντινοί πριν κάνα μήνα, και νιώθω συγκίνηση. Θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα stoner στην εκπομπή των νονών της νύστας (φυσικά και ήταν Kyuss τα πρώτα τραγούδια που με φέρανε σε επαφή με το είδος, ευχαριστώ παιδιά). Θυμάμαι τις συζητήσεις με τον Βαγγέλη και τον Χρήστο για Kyuss, Dozer, Karma To Burn, Colour Haze, Nebula, Hermano και χίλιους δυο άλλους. Μετά τους Kyuss για μένα πάντα έρχονταν οι Los Natas (ή σκέτο Natas παλιότερα), νομίζω πήραν το πράγμα από εκεί που το άφησαν οι πρώτοι και το προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω. Στο El nuevo orden de la libertad λοιπόν οι Αργεντινοί αφήνουν για λίγο τους πειραματισμούς και επιστρέφουν στα μοναχικά μονοπάτια του stoner. Φυσικά δεν πρόκειται να ακούσεις το κλασικό στερεότυπο stoner, αν και κιθάρα-μπάσο προσπαθούν να σου βιάσουν την ψυχή, θυμάσαι; όπως τότε. Μελωδία και ένταση έρχονται σε σύγκρουση σαν τον Δαυίδ και τον Γολιάθ, ποιός είπαμε ότι είχε κερδίσει; Εδώ πάντως κερδίζει ο ακροατής. Ανοίξτε ώτα και χαθείτε στις δονήσεις των riff!!!
Πως να ξεχάσω τις ανατριχίλες και το κοπάνημα που έριξα την περίοδο που άκουγα τα Delmar, Ciudad de Brahman και Corsario Negro; Αγνό, παρθένο, βίαιο stoner rock. Πως να ξεχάσω την εμφάνιση του Sergio και της παρέας του στο An (και ας λένε οι περισσότεροι ότι την πρώτη φορά παίξανε χίλιες φορές καλύτερα). Και μπορεί βέβαια αργότερα εγώ να χάθηκα μέσα στον πειραματισμό και την ψυχεδέλεια των Toba Trance και Munchen Sessions, αλλά το σίγουρα είναι ότι οι Los Natas δεν χάθηκαν ούτε λεπτό. Απολαμβάνω τώρα το El nuevo orden de la libertad, τον δίσκο που κυκλοφόρησαν οι αξιαγάπητοι Αργεντινοί πριν κάνα μήνα, και νιώθω συγκίνηση. Θυμάμαι την πρώτη φορά που άκουσα stoner στην εκπομπή των νονών της νύστας (φυσικά και ήταν Kyuss τα πρώτα τραγούδια που με φέρανε σε επαφή με το είδος, ευχαριστώ παιδιά). Θυμάμαι τις συζητήσεις με τον Βαγγέλη και τον Χρήστο για Kyuss, Dozer, Karma To Burn, Colour Haze, Nebula, Hermano και χίλιους δυο άλλους. Μετά τους Kyuss για μένα πάντα έρχονταν οι Los Natas (ή σκέτο Natas παλιότερα), νομίζω πήραν το πράγμα από εκεί που το άφησαν οι πρώτοι και το προχώρησαν ένα βήμα παραπάνω. Στο El nuevo orden de la libertad λοιπόν οι Αργεντινοί αφήνουν για λίγο τους πειραματισμούς και επιστρέφουν στα μοναχικά μονοπάτια του stoner. Φυσικά δεν πρόκειται να ακούσεις το κλασικό στερεότυπο stoner, αν και κιθάρα-μπάσο προσπαθούν να σου βιάσουν την ψυχή, θυμάσαι; όπως τότε. Μελωδία και ένταση έρχονται σε σύγκρουση σαν τον Δαυίδ και τον Γολιάθ, ποιός είπαμε ότι είχε κερδίσει; Εδώ πάντως κερδίζει ο ακροατής. Ανοίξτε ώτα και χαθείτε στις δονήσεις των riff!!!
Σχόλια