Από όπου και αν προσπάθησα να αγοράσω το
200 Tons Of Bad Luck έπεφτα στο μήνυμα που έχει ο τίτλος του ποστ. Δεν ξέρω γιατί. Βολεύτηκα όμως με το
The Ressurectionists/Night Raider. Το ξεκίνημα με το
Burnt Reynolds είναι τόσο επιτυχημένο όσο και η συνέχεια με το εκρηκτικό
Rise Up And Fight. Πετάξτε την ταμπέλα
Post Rock, τα δέκα εννιά τραγούδια δεν έχουν καμιά σχέση με το είδος. Βάλτε λίγη ψυχεδέλεια, βάλτε και λίγο
Pink Floyd (ναι, καλά διαβάσατε στα άρθρα για την νέα δουλειά των
C.B.P, Pinkfloydίζουν φοβέρα, και το κάνουν με τόσο όμορφο τρόπο). Τρομερά έξυπνες και εμπνευσμένες συνθέσεις, εξαιρετικά φωνητικά (για ακόμη μια φορά), εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις, κλαψιάρικα έγχορδα, ''φτιαγμένα'' πλήκτρα. Τελικά οι εμφανίσεις των
Maybeshewill τον Σεπτέμβριο πέσανε από τις δύο στη μία, και από headliners το γύρισαν σε support. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα ξενέρωνα αφάνταστα με την τροπή που πήραν τα πράγματα αλλά αφού θα συνυπάρξουν με τους
Crippled Black Phoenix στη σκηνή του
Gagarin, χαλάλι.
Από όπου και αν προσπάθησα να αγοράσω το 200 Tons Of Bad Luck έπεφτα στο μήνυμα που έχει ο τίτλος του ποστ. Δεν ξέρω γιατί. Βολεύτηκα όμως με το The Ressurectionists/Night Raider. Το ξεκίνημα με το Burnt Reynolds είναι τόσο επιτυχημένο όσο και η συνέχεια με το εκρηκτικό Rise Up And Fight. Πετάξτε την ταμπέλα Post Rock, τα δέκα εννιά τραγούδια δεν έχουν καμιά σχέση με το είδος. Βάλτε λίγη ψυχεδέλεια, βάλτε και λίγο Pink Floyd (ναι, καλά διαβάσατε στα άρθρα για την νέα δουλειά των C.B.P, Pinkfloydίζουν φοβέρα, και το κάνουν με τόσο όμορφο τρόπο). Τρομερά έξυπνες και εμπνευσμένες συνθέσεις, εξαιρετικά φωνητικά (για ακόμη μια φορά), εντυπωσιακές ενορχηστρώσεις, κλαψιάρικα έγχορδα, ''φτιαγμένα'' πλήκτρα. Τελικά οι εμφανίσεις των Maybeshewill τον Σεπτέμβριο πέσανε από τις δύο στη μία, και από headliners το γύρισαν σε support. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση θα ξενέρωνα αφάνταστα με την τροπή που πήραν τα πράγματα αλλά αφού θα συνυπάρξουν με τους Crippled Black Phoenix στη σκηνή του Gagarin, χαλάλι.
Σχόλια
Αν ο δρόμος σε βγάλει στο κέντρο θα το βρείς σε άφθονη ποσότητα στο metropolis στη πανεπιστημίου.
Πολύ μου αρέσει ο δίσκος αυτός, τον ακούω αρκετά τις τελευταίες μέρες.
Πολύ όμορφη και η συσκευασία του (μου θυμίζει την περσινή έκδοση του Matt elliott)
Επίσης ωραίο εξώφυλλο (επικό όπως και οι περισσότερες μελωδίες)