''Seven persons on stage to make this sound''
Μέρα που την περίμενα πως και πως η χθεσινή. Γιατί ήξερα ότι η εμφάνιση των A Silver Mt Zion θα είναι κάτι περισσότερο από μια ξερή συναυλία, το ήξερα και έτσι ήταν.
Οι πόρτες άνοιξαν στην ώρα τους, το support ξεκινησε χωρίς μεγάλη καθυστέρηση, τίποτα δεν μπορούσε να μου χαλάσει την διάθεση. Οι Misuse λοιπόν ανεβαίνουν στην σκηνή και γίνονται η ευχάριστη έκπληξη την βραδιάς. Τους έχω ξαναδεί να παίζουν αλλά εχθές ήταν σχεδόν όλα διαφορετικά. Δεμένοι όσο δεν παίρνει, νέες συνθέσεις που εσπάγαν κόκαλα και τον Κώστα στα πλήκτρα να δίνει στην μπάντα αυτό το κάτι που τους κάνει να ξεχωρίζουν από άλλες μπάντες του είδους. Δεν παίξανε πολύ, τρία τραγούδια νομίζω, αλλά σίγουρα πολύς κόσμος θα περιμένει πλέον το άλμπουμ τους, το οποίο κυκλοφορεί 6 Μαίου.
Σιγά σιγά η κολεκτίβα άρχισε να ανεβαίνει στην σκηνή και πριν το καταλάβουμε οι πρώτες νότες άρχισαν να μαγεύουν τα αυτιά μας. Όλοι κόλλησαν τα βλέμματά τους στην παρέα από τον Καναδά και απόλαυσαν το μυσταγωγικό γεγονός. Οι Silver Mt Zion είναι σαν ένα μουσικό κουτί, το ανοίγεις και αφήνεσαι στις μελωδίες τους. Εχθές αυτό το κουτί άνοιξε και μας ρούφηξε όλους μέσα του, μας καλωσόρισε στον κόσμο των έντονων συναισθημάτων και του εκστασιασμού και μας έβγαλε εξω μόνο όταν αυτό ήθελε.
Από τις πρώτες νότες του "13 Blues for Thirteen Moons" και τα πρώτα σπασμωδικά φωνητικά του Efrim κλείδωνες την προσοχή σου στην μαεστρία αυτής της μπάντας να ξεδιπλώνει με τόσο ιδιαίτερο τρόπο τις ιστορίες που θέλει να πει.
Οι εκτελέσεις των κομματιών απίστευτες, ίσως ακόμη καλύτερες και από αυτές των άλμπουμ. Ο Efrim στην αρχή λίγο μαζεμένος, μετά το πρώτο τραγούδι όμως άρχισε να κάνει χαβαλέ, να απαντάει σε ερωτήσεις (ερ: τι γίνεται με τους Godspeed;--> απ: ''ποιοι είναι οι Godspeed'') και γενικά έδειχνε να το απολαμβάνει. Συμπαθητικές όλες οι παρουσίες την μπάντας, με τις τρεις κοπέλες να κλέβουν την παράσταση στα χορωδιακά σημεία.
Δεν ξέρω αν έφυγε κανείς παραπονεμένος εχθές από το Κύτταρο (πρώτη φορά που παρακολουθώ στον χώρο συναυλία, συμπαθητικός, ήχος όχι και τόσο καλός, α ναι και εχθές ήταν γεμάτος όσο δεν παίρνει!), εγώ πάντως σίγουρα όχι. Μια από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δέι μέχρι σήμερα, αυτό τα λέει όλα.
Traklist:
1. "13 Blues for Thirteen Moons"
2. ''Metal Bird'' (new song)
3. "Black Waters Blowed/Engine Broke Blues"
4. "1,000,000 Died to Make This Sound"
5. "BlindBlindBlind"
Encore
6. "Microphones in the Trees"
Encore 2
7. "Hang on to Each Other"
Περισσότερο φωτογραφικό υλικό εδώ
Σιγά σιγά η κολεκτίβα άρχισε να ανεβαίνει στην σκηνή και πριν το καταλάβουμε οι πρώτες νότες άρχισαν να μαγεύουν τα αυτιά μας. Όλοι κόλλησαν τα βλέμματά τους στην παρέα από τον Καναδά και απόλαυσαν το μυσταγωγικό γεγονός. Οι Silver Mt Zion είναι σαν ένα μουσικό κουτί, το ανοίγεις και αφήνεσαι στις μελωδίες τους. Εχθές αυτό το κουτί άνοιξε και μας ρούφηξε όλους μέσα του, μας καλωσόρισε στον κόσμο των έντονων συναισθημάτων και του εκστασιασμού και μας έβγαλε εξω μόνο όταν αυτό ήθελε.
Από τις πρώτες νότες του "13 Blues for Thirteen Moons" και τα πρώτα σπασμωδικά φωνητικά του Efrim κλείδωνες την προσοχή σου στην μαεστρία αυτής της μπάντας να ξεδιπλώνει με τόσο ιδιαίτερο τρόπο τις ιστορίες που θέλει να πει.
Οι εκτελέσεις των κομματιών απίστευτες, ίσως ακόμη καλύτερες και από αυτές των άλμπουμ. Ο Efrim στην αρχή λίγο μαζεμένος, μετά το πρώτο τραγούδι όμως άρχισε να κάνει χαβαλέ, να απαντάει σε ερωτήσεις (ερ: τι γίνεται με τους Godspeed;--> απ: ''ποιοι είναι οι Godspeed'') και γενικά έδειχνε να το απολαμβάνει. Συμπαθητικές όλες οι παρουσίες την μπάντας, με τις τρεις κοπέλες να κλέβουν την παράσταση στα χορωδιακά σημεία.
Δεν ξέρω αν έφυγε κανείς παραπονεμένος εχθές από το Κύτταρο (πρώτη φορά που παρακολουθώ στον χώρο συναυλία, συμπαθητικός, ήχος όχι και τόσο καλός, α ναι και εχθές ήταν γεμάτος όσο δεν παίρνει!), εγώ πάντως σίγουρα όχι. Μια από τις καλύτερες συναυλίες που έχω δέι μέχρι σήμερα, αυτό τα λέει όλα.
Traklist:
1. "13 Blues for Thirteen Moons"
2. ''Metal Bird'' (new song)
3. "Black Waters Blowed/Engine Broke Blues"
4. "1,000,000 Died to Make This Sound"
5. "BlindBlindBlind"
Encore
6. "Microphones in the Trees"
Encore 2
7. "Hang on to Each Other"
Περισσότερο φωτογραφικό υλικό εδώ
Σχόλια
Κατα τα άλλα συμφωνούμε απόλυτα!
Ευτυχως ερχονται την Πεμπτη οι This Will Destroy You και θα στρωσουν τ' αυτακια μας απ την αγριοφωνη του Efrim. Παρ'επιπτοντως τους στιχους τους ακουτε ?? Ολο μαλακιες λενε...
Ξανακουγοντας τη συναυλια δεν αλλαξα γνωμη. Ο Efrim δεν κανει...
ελπιζω να ειδες τελικα ποσο λαθος εκανες με τους This Will Destroy You.
Μου φαίνεται οτι η post rock και οι οπαδοί της άρχισαν να γίνονται κάτι σαν τους emo .Ξανακούγοντας το δίσκο του 2008 των T W D Y επιβεβαιώνω αυτό που υποστηρίζω :Οι TWDY δεν αποτελού άσχημο άκουσμα για τα αυτιά μου , είναι όμως κλασικά κοινότυποι και κοινοτοποι όπως τα περισσότερα συγκροτήματα που έχουν ξεπηδήσει τελευταία σαν μανιτάρια .Φυσικά και αν ήμουν στην Αθήνα θα πήγαινα να τους παρακολουθήσω ,ή αν ερχόταν στη Θεσ/νίκη ,λόγω του ότι μ άρέσει το post rock (εστω και κοινότυπο ) και μπράβο σε σας που συμμετέχετε σε τέτοιου μουσικού είδους συναυλίες .ΟΜΩΣ ,μην τρελαθούμε κι όλας !Αυτή η συνέχιση στα σχόλια με προτρέπει να θέσω σύντομα επίσημο ερώτημα στο μπλογκ σχετικά με την πορεία του Post Rock , και περιμένω τη συμμετοχή όλων όσοι ενδιαφέρονται ...