Λαντέρνα
Serpentine
Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να έχει κόσμο στους Lanterna, βέβαια όχι και 150 άτομα με το ζόρι, αλλά τι να κάνεις! Μετά από 3 μέρες βέβαια, σκέφτομαι ότι ένα από τα καλύτερα εκείνης της βραδιάς ήταν ο λίγος κόσμος. Άνθρωποι που ήρθαν γιατί αγαπάνε τους Lanterna και είχαν όρεξη να τους/τον δουν ζωντανά. Έτσι λοιπόν μετά από πολύ καιρό, ειλικρινά δεν θυμάμαι πόσο, συνάντησα ένα αξιοπρεπές κοινό, που η μόνη φασαρία που έκανε ήταν όταν χειροκροτούσε. Οι Serpentine που ανοίξανε την βραδιά δυστυχώς δεν καταφέρανε να κερδίσουν το ενδιαφέρον μου, αν και δε λέω η μισή ωρίτσα πέρασε χωρίς να το καταλάβω, σχετικά ευχάριστα. Κάπου εκεί εμφανίζεται η ψηλόλιγνη φιγούρα του Henry Frayne ανεβαίνουμε όλοι πάνω στο post rock ambient-ίζον όχημα του και ξεκινάμε το ταξιδάκι μας. Φανταστικές μελωδίες, τραγούδια κυρίως από το πρόσφατο “Desert Ocean” και το “Highways” (2004), μιάμιση ώρα απόλαυσης και χαλάρωσης. Ευχαριστώ πολύ κύριε Henry!
Σχόλια
ΥΓ. Η Adsl σύνδεση εικάζω ότι δεν έχει επανέλθει. Αυτές τις μέρες άκουγα το Enjoy eternal bliss και διαπίστωνα και πάλι ότι είχες δίκιο.
Η συναυλία ήταν απόλαυση !