Glorious Night

Έφτασα γύρω στις 21:30 την παρασκευή στο gagarin και μπαίνοντας μέσα αντίκρυσα τριάντα άτομα το πολύ. Οι αρνητικές σκέψεις ότι άλλο ένα καλό live θα γινόταν σε άδειο μαγαζί άρχισαν να με γυροφέρνουν. Κατά της 22:10 βγήκαν οι δικοί μας Victory Collapse και για σαράντα περίπου λεπτά αν και δεν το περίμενα μου κέντρισαν το ενδιαφέρον και την προσοχή. Πραγματικά πολύ καλοί. 23:00 η ώρα και λίγο πριν βγούν οι Metric γύρισα για λίγο πίσω το κεφάλι μου και προς έκπληξη μου είδα το ισόγειο του gagarin ψιλογεμάτο. Έντεκα κομμάτια, μία ώρα και δέκα λεπτά αν μέτρησα καλά. Δεν χρειάστηκε παράπανω για να αποδείξουν οτι είναι όσο καλοί ακούγονται και στο σι ντι. Ένας μπασίστας που δεν καθίσε σε ένα μέρος πάνω απο ένα λεπτό, ένας κιθαρίστας σοβαρός και μετρημένος στις κινήσεις του και άψογος στο μουσικό του κομμάτι, ένας ντράμερ που έπαιζε σαν μηχανάκι και μία Emily Haines η οποία δεν σταμάτησε να χοροπηδάει και να λυώνει πάνω στην σκηνή ούτε δευτερόλεπτο. Ένα σέτ έντονο, χωρίς κοιλιά και σχεδόν άψογο στην εκτέλεση του. Long Live Toronto!

Sing Babe Sing

Metric

Passion

Howl

Victory Collapse

Victory Collapse